KAHROLSUN SÖMÜRGECİLİK/YAŞASIN ÖZGÜRLÜK YAŞASIN 1 MAYIS / BİJÎ 1 GÛLAN

Bugün dünyada mutlak egemen olan sermaye düzeni kapitalizm, kar hırsıyla doğayı geriye dönülmez bir biçimde tahrip etmeye, doğal kaynakları hızla tüketmeye ve kirletmeye devam ediyor. İnsanlığı her gün biraz daha büyüyen ve tüm hayatı tehdit eden, küresel ısınma ve iklim krizi ile karşı karşıya bırakıyor.

Sermaye düzeni kapitalizm, sömürü ve baskı mekanizmalarını çoğaltarak, savaşları, etnik boğazlaşmaları, mezhep çatışmalarını körüklüyor.

Bu kapitalist barbarlığa hayır diyen herkes, 1 Mayıs’ta alanları dolduruyor.

Savaşsız, baskısız, sömürüsüz, alın terinin en yüce değer olduğu adil bir düzen mümkün!.

Sömürgeciliğin, ırkçılığın, faşizmin, cins ayrımcılığının olmadığı, eşitliğin ve aydınlığın egemen olduğu, çağdaş, demokratik, adil bir düzen mümkün!

Elbet bir gün dünyada egemen olan sermaye düzeni; kapitalizm de aşılacak, insanlık mutlaka emeğin zaferini gerçekleştirecek, dünyamızı felaketlerin eşiğine taşıyan kapitalizmin, sömürü ve baskı mekanizmalarını ortadan kaldıracak, eşitlikçi, adil bir düzene kavuşturacaktır.

O günü yakın kılacak olan, tüm dünya emekçilerinin dayanışması ve mücadelesi olacaktır.

İşçiler, emekçiler;

Bölgemizde de sömürü düzeni en ilkel ve katı haliyle devam ediyor.

Savaşların, katliamların, etnik ve mezhepsel çatışmaların birbirini izlediği Ortadoğu’da, Türkiye’de de yerel yöneticilerle kol kola giren uluslararası sermaye, bölgenin paylaşılması ve kaynaklarının sömürülmesi için, bir yandan sömürü düzenini, sömürgeci yapıyı tahkim ederken, diğer yandan emekçileri bölüyor, onları çağdışı, ırkçı, şoven propagandalarla birbirine düşman hale getiriyor.

Egemenler, şiddet politikalarıyla, çözümsüzlük girdabında tutulan sorunların ürettiği sisle gerçeği gizliyor, çarpıtıyor ve ırkçı şoven politikalarla sömürü düzenini devam ettiriyor.

Türkiye’de, kaynakları savaşa ve militarizme aktaran, acı ve yoksulluk üreten ve en çok da emekçileri vuran Kürt meselesinin de barışçıl yollarla çözülmemesinin nedeni budur.

Oysa bu sorunu adil ve eşitlikçi bir çözüme kavuşturmak mümkündür.

Bunun yolu; ret, inkâr, asimilasyon ve savaş politikalarına karşı çıkmak ve hayır demektir.

Türkiye’nin federal tarzda yeniden yapılanmalı Kürt meselesi barışçıl bir çözüme kavuşturulmasıdır.

Böylece emekçilerden çalınan kaynaklar savaşa, çatışmalara operasyonlara değil, eğitime, sağlığa ve diğer sosyal alanlara aktarılabilir. Ülkeye huzur ve barış gelir.

İşçiler, emekçiler.

Baskısız, sömürüsüz eşitçe ve kardeşçe, doğayla barışık bir dünya mümkündür.

Ona giden yolun taşlarını bu günden döşemek, sömürüye, sömürgeciliğe, ırkçılığa, şovenizme karşı; eşitliği esasa alan dayanışmayı örmek gerek.