Hak ve Özgürlükler Partisi olarak, tarım alanında üreticiyi yıkıma sürükleyen bir politikaya dikkat çekmek istiyoruz.
Bölgemizde üreticiler ağırlıklı olarak yer altından su çıkararak sulama yapmakta bütün kesimlerin yararlanacağı gıda ve giyecek gibi ürünler yetiştirerek, hem kendilerine hem tüm ülke halkına önemli bir hizmet sunmaktadırlar.
Ancak tarımda izlenen yanlış politikalar üreticiyi altından kalkamayacağı borç batağına sürüklemektedir.
Özellikle zorunlu elektrik tüketiminin üretim maliyetlerine getirdiği yük korkunç boyutlardadır.
Avrupa Birliği ülkelerinde tarımsal elektriğin kilovatı 9,5 sent iken Türkiye’de bu rakam 19,5 senttir.
Üstelik AB’de bu alanda tüketilen elektrikten herhangi bir vergi alınmamaktayken, bizde tarımsal elektrikten alınan KDV Katma Değer Vergisi) oranı yüzde 18’dir.
Çiftçi neredeyse tam bir soyguna dönüşen, ancak tarlasını satarak kurtulabileceği elektrik borcu altında inlemektedir. Çiftçilerin yüzde 95’i elektrik borçlarını ödeyememektedir.
Gerek görsel basında gerekse yazılı basında bu durum zaman zaman “kaçak elektrik kullanımı”, “elektrik hırsızlığı” kapsamında kamuoyunun önüne çıkarılmaktadır.
Üreticiyi kaçak elektrik kullanmaya yönelten politika sorgulanmadan, çiftçileri “hırsızlık yapmakla” itham etmek çıkar yol değildir…
Yine maalesef devlet bürokrasisi tarafından yaratılmaya çalışılan bu algı üzerine düşünülmelidir.
Ya bu kesimler hırsızlık tanımını bilmiyorlar, ya da hırsızlık şekil değiştirmiştir.
Hırsızlık denilen şey bir başkasına ait bir malı cebren veya hile ile almaktır. Şimdi tam bu noktada bu insanların elektrik maliyeti altında yılarca emek verdiği tarlalarını elektrik bedeli karşısında satar hale getirip tarlalarını elinden almaya kalkışmayı hangi tanım içine koyabiliriz? Bizce asıl hırsızlık budur.
1) 100 dönümlük bir arazide normal şartlarda 90 ton buğday yetiştirilmektedir.
6.400 TL değer teşkil eder. Sulamayla bu bir kat verim artar elektrik ücreti 4.000 TL’yi bulur. Hangi hakla 6.400 liradan 4.000 lira alıyorsunuz?
2) 100 dönümlük bir arazide pamuk yetiştiricileri 30. 000 TL hasılat alırken, sulamaya 7.000 TL’lik bir masraf çıkar. Çiftçimiz bütün masraflarını çıkarttığı zaman 3.000 TL’lik bir gelir elde ediyor. Siz hangi hakla 7.000 TL alıyorsunuz.
3 ) Geçtiğimiz yıl elektriğe %25’lik bir zam ile sadece Adıyaman, Şanlıurfa ve Gaziantep’te ayda ondokuzmilyon TL’lik bir fark aldığınızı hangi mantığa sığdırıyorsunuz?
Görüldüğü gibi çiftçilerin elektrik borcunu ödeyebilmesi için tek yol tarlalarını satmaktır.
Bu durumda hırsız kim? diye sormadan edemiyoruz
HAK ve Özgürlükler partisi Gaziantep il örgütü olarak çiftçilerimize yüklenen bu ağır yükün bir an önce kaldırılmasını, tarımsal elektrikteki KDV’nin kaldırılmasını, bu alanda kullanılacak elektrik maliyetlerinin hiç olmaza AB standartlarına çekilmesini, mağdur duruma düşen çiftçilerin tarımsal elektrik borçlarından kaynaklı faizlerin iptalini, biriken borçların da yeniden yapılandırılarak makul, ödenebilir bir hale getirilmesini istiyoruz.
13 Haziran 20013
Ömer Yeter
HAK-PAR Gaziantep İl Başkanı
.
About Post Author
