Ömer ÖZMEN
Ji sedsala 19 an vir de, civatên ku ne xwedî rasyonalite ya bazirganîyê u sınıfa burjuva bin, di wan civatan de, serokatîya tevgerên milli, ji alîyê 3 sınıfan ve hatîye meşandın.
1- Aristokrasîya ôlî.
2- Sınıfên perwerdekırî yên navîn
3- Kesayetên ekspert.
(wek Mahatma Gandî, Nelson Mandela, Gazî Mıhemmed)
Tê zanîn, ji Şêx Ubeydullah Nehrî heta sala 1938 an, Aristokrasî ya ôlî, wekî gelek welatên cîhanê, li bakurê Kurdîstanê rolek gırîng listîye.
Jı ber sedemên konjoktorî u navdewletî,
mixabın tevgerên milli, serkeftî nebûn. Dı encama şkestınanên dıjwar de, aristokrasîya milli, bandora xwe wında kır.
Pıştê salên 60 î, tevgera azadîxwaza bakurê Kurdistanê, vêcar jî terefê kesayetên ekspert u sınıfên perwerdekırî ve hat rêxıstınkırın.
PDKT û DDKO hatın damezrandın.
Dı demek kurt de, 11 rêxistinên milli ava bun. Tevgera milli li bakurê Kurdîstanê bu xwedî insîyatîfek gırsehî.
Lê mixabın ev insiyatîf, dı hundurê xwe de,
rastê xiyanetek mezın hat.
Dewleta kolonyalist, jı kesên ne xwedî nosyona sîyasî, rêxıstıstınek çekdar saz kır.
Gırsehîyên lumpen hatın mobilize kırın, jı kesayetên rantxur, kûtxur u meqamperest kadro amade bun. Tevgera milli, bı destê PKK u wan kadroyên menfaatperest sabote bu.
Sınıfên perwerdekırî u kadroyên xwedî mîsyona sîyasî, bêbandor man.
Dı wî rewşa awarte u bêyom de; dıvê lı bakurê Kurdîstanê, cardın kesayetên xwedî nosyona sîyasî, bı gor nîrx u pîvanên konjoktora cîhana nu were rêxıstınkırın.
Kadroyên xwedî mîsyona sîyasî, jı tometa terorizmê dûrxıstî, dest bı xebatek nu bıkın.
Dıvê tevgera nu; lı ser daxwaza self-determinasyonê, bı cîhana modern re li hevhatî be.
Bı gor hıquqa navdewletî, bı gor pêymanên navnetewî u bı gor pîvanên demokrasîya hevdem, bı awayek milli, meşru u demokrat,
beşdarê pêvajoya sîyasî bıbın.
***Konuk Yazarlar bölümünde ifade edilen görüşler hakpar.org.tr’nin politikalarından bağımsız, yazarın kendisini bağlamaktadır***
About Post Author
